we zijn als water
zonder glas
vloeien we uit
spreidt uit breidt uit verweidt
in het glas ben jij met bubbels
kijk door me heen!
je laat de wereld achter je
anders zien
ik proef je niet
je smaakt naar water
je ruikt naar water
je voelt als water
zoals een douche ’s ochtends
net voordat je eronder stapt
en je nog niet helder ziet
dan sijpel je weg
over mijn wangen
kruip je weg in de aarde
ga je op in de atmosfeer
je verdwijnt in doeken
vermengd met het vuil
van tussen de randen