Het moest vooral een gezellige ledendag worden. Met bier en bitterballen. Gewoon leuk. Want wat past nu beter bij een waanzinnig land dan gezellig en leuk en bier en bitterballen. Daarom was het zo jammer dat partijleden boos waren. Teleurgesteld omdat de belofte dat er minder asielzoekers naar Nederland zouden komen niet was waargemaakt. Integendeel. Er kwamen juist meer asielzoekers en volgens de prognoses zouden de aantallen vluchtelingen in de toekomst alleen nog maar stijgen.
Natuurlijk, die leden hadden ook boos – of teleurgesteld – kunnen zijn omdat de toeslagenaffaire nog altijd niet bevredigend afgehandeld was. Of boos – of teleurgesteld – omdat we het als rijk land niet voor elkaar kregen gevluchte mensen een beetje fatsoenlijk op te vangen. En dat hoeft dan niet eens per se te zijn omdat je het onmenselijk vindt. Je mag ook boos – of teleurgesteld – zijn omdat we als rijk land daarmee gewoon enorm voor lul staan voor de rest van de wereld. (Lul spreek je hier overigens uit alsof een hete bitterbal achter je huig blijft hangen en er niemand met een lichtroze sweater over zijn schouders zijn biertje wil afstaan om je slokdarm te blussen. Het is potdomme zíjn goudgele rakker).
Er zijn talloze redenen waarom je boos – of teleurgesteld – mag zijn. Omdat we niet op koers liggen om klimaatdoelen te halen. Omdat we de woningnood laten verergeren. Omdat we boeren geen duidelijk toekomstperspectief durven te bieden.
Talloze redenen dus om boos – of teleurgesteld – over te zijn. Er is namelijk geen enkele belofte waargemaakt. Maar we leven hier in een democratie en jij bent lid van een democratisch partij dus het staat je vrij om te kiezen waarom jij boos – of teleurgesteld – bent. Jij koos ervoor om boos – of teleurgesteld – te zijn omdat er meer vluchtelingen naar Nederland zijn gekomen dan beloofd.
De enige belofte waarbij je van zoveel externe omstandigheden afhankelijk bent dat je die belofte alleen in kunt lossen als je enorm veel geluk hebt, als alles meezit. (En van dat geluk is er steeds minder omdat je weigert het te delen, maar dat terzijde). Je bent immers afhankelijk van eventuele wereldvrede, van een al of niet gelijkmatige verdeling van de welvaart in de wereld en van een blijkbaar eindig aantal glimlachen dat van mens tot mens doorgegeven wordt.
Juist die belofte kies je uit om boos – of teleurgesteld – over te zijn. Je koos er niet voor om boos – of teleurgesteld – te zijn omdat er steeds meer en steeds vaker kinderen met honger in de klas zitten. Je koos er niet voor om boos – of teleurgesteld – te zijn omdat de belofte dat er minder daklozen je weg naar de 1e klas zouden versperren, niet is waargemaakt. Je koos er niet voor om boos – of teleurgesteld – te zijn omdat er niets beter gaat.
Je koos er niet voor om boos – of teleurgesteld – te zijn omdat je het, als eerste generatie sinds de ondergang van het Romeinse rijk, niet voor elkaar weet te krijgen een betere wereld voor je nageslacht achter te laten.
Jij koos er voor om boos – of teleurgesteld – te zijn omdat de belofte van minder vluchtelingen naar Nederland niet is gehaald.
Daar koos jij voor.