Vandaag wordt mijn dochter 16. Een leeftijd waarop ik ineens legaal alcohol mocht drinken. Geen sterke drank weliswaar, maar toch. En brommer rijden. Dat mocht ook. Je had er niet eens een rijbewijs of certificaat voor nodig. Je hoefde er alleen maar 16 voor te zijn. Vaardigheden waren wel handig maar niet verplicht.
Vandaag wordt mijn dochter 16. Het is ook de dag van de Verkiezing van de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Ik mag stemmen voor mijn toekomst, hoewel indirect. Met een rood potlood kleur ik vandaag een rondje in naast een naam. Van de eigenaar van die naam verwacht ik, hoop ik, geloof ik, denk ik dat diegene het beste voorheeft met mijn toekomst. De enige voorwaarde om te mogen stemmen, is dat je 18 jaar of ouder bent.
Vandaag wordt mijn dochter 16. Al 16 jaar is mijn toekomst uitgebreid met haar toekomst. Onze tijden overlappen. Maar de toekomst is veel meer haar toekomst dan het de mijne is. Maar zij heeft er nog geen zeggenschap over.
Vandaag ben je 16 geworden, Laila. En je kunt niet eens een sweet sixteen vieren. Maar je hebt een toekomst voor je die je kunt kleuren zoals jij wil.
Vandaag geef ik je een rood potlood om te kleuren. Je krijgt mijn stem.
Want je toekomst leg je in handen van iemand waarvan je weet dat die het beste met jouw toekomst voorheeft. Iemand die verstandig is, inlevend is. Iemand die voelt wat het beste is en het goede doet. Want de toekomst is onze toekomst, Laila. Maar het is vooral jouw toekomst.
Zodra je geboren bent, is de toekomst al meer van degenen die na je komen dan van jou. Dus kies voor hun toekomst want die overlapt met die van jou.